Oysa..

Hem çok yakın, hem çok uzak.

Uzansam dokunamam gibi hissederken dokunup hızlıca çekiyorum elimi.

Yoksa o hızlıca çekildiği için mi dokunmuyorum artık?

Elimi ben mi çektim, o geri mi çekildi diye düşünüyorum bir süre.

Emin olamıyorum.

Bir dokunabilsem, belki anlatır diyorum.. 

Çözümlemek istiyorum.

Oysa çözümlenmeyi bekliyor olmam da olası..

Konuşmaya başladığında anlatacak gibi, dinleyecek gibiyim..

Aksi gibi hep bir noktalama işaretine takılıyor sözcükleri..

Dinleyemiyorum, anlatmıyor olsa gerek...

Anlatıyor da duymuyor muyum yoksa?

Dinliyorum..

Konuşmuyor..

Yardıma ihtiyacı var diye düşünürken yardımına ne çok ihtiyaç duyduğumu farkediyorum..

D.B