Sevgili boşluk ; konunu bilmiyor olsam da bugün ilk defa seni hiçliğe terketmekten korktum...

Her adım da yerini aldığım ılık havanın yerine ben geçiyor isem havayı yerinden etmiyor muyum.?

Yürüyorum..

Hava eski yerine hevesle kavuşmak için koştururken o kısacık bir an hiçlik dolduruyor yerimi...

Yerini bir hiçliğin doldurması...

Hiçlik nasıl doldurabilir ki yerimi? Anlamıyorum..

Yine bir adım attım ; arkamda havanın hunharca hiçliğe saldırdığını duydum; hiçliğin kalmasına imkan yok...

Bir adım ve bir adım daha...

Hiçlik her seferinde kısa bir süre sahip olduğu yerimde; tutunamıyor. Sahip olsa da geçici o...

Ya ben? Bende öyle miyim?

Her istediğimde sahip olabileceğimi söyleyerek kendimi mi kandırıyorum yoksa...

Geri döndüm; üç adım attım. İşte benim boşluğumdayım yine...  Kandırmıyorum... Ordayım işte...

İkna oldum, yürüyorum. bu kez boşluğu beş adımda bir düşünüyorum.. İstediğimde dönebileceğim bir yer orası...

Ama şimdi durmak istemiyorum... Biraz daha ,biraz daha ,biraz daha, yürüyorum.

Yoruldum...

Durdum; yorgunluğum nedeniyle daha uzun bir duraklama bu...

İçinde bulunduğum boşluğa daha uzun süre ayırdım...

Herneyse, madem durmaya karar verdim, geri dönmeliyim...

İyi ama hani durmaya karar vermiştim? Tekrar yürüyerek bu kararı bozmuş olmuyor muyum?

Ya beklemek içinde kararlı değilsem, boşluğu hiçliğe bırakmak istemiyorum tekrar tekrar...

Bekleyebilmeyi istiyordum; öğrenmişim işte ötesi mi var...  Bir de susmayı öğrenir isem...

Herneyse...

Kaç adım atmıştım? Çok uzaklaşmış mıyımdır acaba? 2 adım geri , 3 adım ileri, 5 yana , 7 sağa. Hayır yok!

Bulamıyorum..



Evet! Saçmalıyorum doğru... Yaklaşık 23 satırdır yaptığım şeyin adı bu!

Farkındayım...

21 yaşıma girmek üzereyim ve hayatımı birgün bu 23 satırlık saçmalığın sonunda bulmamak için! Kendim için saçmalıyorum...!


Henüz sahip olmadıklarımı; sahip olamadıklarım yüzünden kaybetmekten korkmak her ne kadar doğmamış bebeğime don biçmekten de öte ; gelecekte okuyacağı üniversitede kadrolaşma olmasın diye şimdiden bilinçli oy atmam kadar obsesif de görünse...

Şimdiden bekleyebilmeyi; kararlı olmayı; öğrenmek istiyorum...!

İyi akşamlar...